นักวิจัยยืนยันเป็นครั้งแรกว่าPhotorhabdus virulence cassette (PVCs) สามารถส่งโปรตีนที่ไม่ใช่ธรรมชาติในเซลล์เจ้าบ้านได้ พวกเขาใช้ระบบ Cre-loxP สำหรับการทดลองเหล่านี้ โดยที่การแสดงออกของ GFP ในเซลล์เจ้าบ้านถูกป้องกันโดยโคดอน STOP ขนาบข้างด้วยลำดับ loxP ในการเพิ่ม Cre recombinase เอนไซม์จะจดจำไซต์ loxP และตัดรหั นักวิทยาศาสตร์ ส STOP ออก ดังนั้นการแสดงออกของ GFP ที่แอ็คทีฟจึงเป็นตัวบ่งชี้การส่ง Cre เข้าสู่เซลล์ที่ประสบความสำเร็จแต่ความท้าทายที่แท้จริงรออยู่ข้างหน้า: การใช้ PVC เพื่อกำหนดเป้าหมายเซลล์มนุษย์หรือเมาส์ เซลล์แตกต่างจากเซลล์โฮสต์ของแมลงอย่างมาก ซึ่ง PVC เป็นที่รู้จักว่าเป็นเป้าหมาย สิ่งนี้ประกอบกับความจริงที่ว่านักวิทยาศาสตร์ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่า PVCs รู้จักเซลล์แมลงได้อย่างไรในตอนแรก สิ่งที่ทราบคือ PVC เหล่านี้มีลักษณะคล้ายกับโครงสร้างที่แบคเทอริโอฟาจใช้ ซึ่งเป็นไวรัสที่ใช้หางที่หดตัวเพื่อฉีดสารพันธุกรรมเข้าไปในแบคทีเรียKreitz กล่าวว่า "เราสงสัยว่า PVCs รู้จักเซลล์ผ่านเส้นใยโปรตีนขนาดเล็กที่เรียกว่าเส้นใยหาง แต่ยังไม่ชัดเจนว่าเราจะต้องแก้ไขเส้นใยหางเหล่านี้อย่างไรเพื่อเปลี่ยนเป้าหมายเฉพาะของระบบนี้" Kreitz กล่าวด้วยการใช้AlphaFoldซึ่งเป็นแพลตฟอร์ม AI อันทรงพลังที่สามารถทำนายโครงสร้าง 3 มิติของโปรตีนจากลำดับกรดอะมิโน ทีมสามารถสร้างแบบจำลองเส้นใยส่วนหางของ PVC เพื่อให้เข้าใจได้ดีขึ้นว่าจับกับตัวรับเป้าหมายได้อย่างไร จากนั้น นักวิจัยได้ออกแบบเส้นใยหาง PVC ใหม่เพื่อจดจำตัวรับบนเซลล์มะเร็งปอดของมนุษย์โดยเฉพาะ ด้วยการใช้เส้นใยส่วนหางที่ออกแบบใหม่ พวกมันสามารถโหลดโปรตีนชนิดต่างๆ เข้าไปในเซลล์เหล่านี้ในหลอดทดลอง: โปรตีนที่เป็นพิษโดยกำเนิดของแบคทีเรียซึ่งทำให้เซลล์ตาย และ Cre ที่ไม่ได้มาจากธรรมชาติซึ่งทำให้เซลล์เป็นสีเขียว ตอนนี้พวกเขามีเครื่องมือนำส่งที่สามารถฉีดโปรตีนไมโครเข้าไปในเซลล์ของมนุษย์ได้อย่างเฉพาะเจาะจงและมีประสิทธิภาพ