พวกเขาพบว่าผลกระทบด้านสุขภาพจากการทำงานเป็นกะยังคงมีอยู่เมื่อเวลาผ่านไป วัฏจักรการหลับ-ตื่นของอาสาสมัครในตารางการทำงานเป็นกะไม่เคยกลับคืนสู่ปกติอย่างแท้จริง แม้ว่าจะสัมผัสถึงตารางเวลาปกติในภายหลังก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่มีวงจรกลางวันและกลางคืนตลอดการศึกษา พวกเขาแสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องของจังหวะการหลับ-ตื่น โดยมีช่วงของกิจกรรมที่ผิดปกติซึ่งโดยปกติแล้วการนอนหลับจะเกิดขึ้น เมื่อพวกเขาป่วยเป็นโรคหลอดเลือดสมอง ผลลัพธ์ของพวกเขากลับแย่กว่ากลุ่มควบคุมมาก เว้นแต่ผู้หญิงจะมีความบกพร่องใน การทำงาน ที่รุนแรงกว่าและมีอัตราการเสียชีวิตสูงกว่าผู้ชาย ศาสตราจารย์ภาควิชาประสาทวิทยาและการทดลองบำบัดและผู้อำนวยการกล่าวว่า "ข้อมูลจากการศึกษานี้มีความสำคัญเพิ่มเติมเกี่ยวกับสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้หญิง เนื่องจากโรคหลอดเลือดสมองเป็นปัจจัยเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมและส่งผลกระทบต่อผู้หญิงสูงอายุอย่างไม่สมส่วน" โครงการสุขภาพสตรีในสาขาประสาทวิทยาศาสตร์ นักวิจัยยังได้สังเกตระดับสารสื่อกลางการอักเสบที่เพิ่มขึ้นจากลำไส้ในอาสาสมัครที่มีตารางการทำงานเป็นกะ "ตอนนี้เราคิดว่าส่วนหนึ่งของกลไกพื้นฐานสำหรับสิ่งที่เราเห็นในแง่ของการหยุดชะงักของจังหวะ circadian ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดสมองที่รุนแรงขึ้นอาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงปฏิสัมพันธ์ระหว่างสมองและลำไส้