"ตัวอย่างเช่น เอ็นไซม์แก้ไข RNA ที่เรียกว่า ADAR ภายในเซลล์ค้างคาวมีบทบาทในการจำลองแบบและวิวัฒนาการของไวรัสอีโบลามากกว่าเอ็นไซม์ดังกล่าวในเซลล์ของมนุษย์ เราพบว่าโปรตีนห่อหุ้มของไวรัสอีโบลามีการกลายพันธุ์เพิ่มขึ้นอย่างมาก ภายในเซลล์ของค้างคาว แต่ไม่พบในเซลล์ของมนุษย์ การศึกษานี้ระบุถึงกลไกใหม่ที่ไวรัสอีโบลามีแนวโน้มที่จะพัฒนาในค้างคาว" การศึกษาชี้ให้เห็นว่าไวรัส อีโบลา และค้างคาวสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างกลมกลืน เนื่องจากความสามารถของเซลล์ค้างคาวในการกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในไวรัสซึ่งทำให้ไม่สามารถทำอันตรายได้น้อยลง Bukreyev กล่าวว่าการค้นพบของการศึกษานี้ตรวจสอบการจัดลำดับพันธุกรรมแบบลึกพิเศษที่ใช้ในการศึกษานี้ว่าเป็นเครื่องมือในการทำนายที่สามารถระบุการกลายพันธุ์ของไวรัสที่เกี่ยวข้องกับวิวัฒนาการที่ปรับตัวได้มากขึ้น เทคโนโลยีนี้มีประโยชน์อย่างมากในการศึกษาและอาจสร้างวิวัฒนาการของไวรัสที่เกิดขึ้นใหม่