แว่นสายตา (อังกฤษ: eyeglass) หรือที่เรียกว่า แว่นสายตา หรือ spectacles เลนส์ที่ใส่ไว้ในกรอบสำหรับสวมต่อหน้าดวงตาเพื่อช่วยในการมองเห็นหรือแก้ไขความบกพร่องของการมองเห็น เช่น สายตาสั้น สายตายาว และสายตาเอียง ในปี ค.ศ. 1268 โรเจอร์ เบคอน ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้เลนส์เพื่อวัตถุประสงค์ด้านการมองเห็น แต่เลนส์ขยายที่ใส่ไว้ในกรอบแว่นถูกนำมาใช้สำหรับการอ่านทั้งในยุโรปและจีนในเวลานี้ และเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันว่าตะวันตกเรียนรู้จาก ตะวันออกหรือในทางกลับกัน แว่นกันแดด แว่นสายตาในยุโรปปรากฏตัวครั้งแรกในอิตาลี โดยได้รับการแนะนำโดย Alessandro di Spina แห่งฟลอเรนซ์ ภาพแรกที่แสดงแว่นตาเป็นภาพของฮิวจ์แห่งโพรวองซ์โดย Tommaso da Modena วาดในปี 1352 ในปี 1480 Domenico Ghirlandaio วาดภาพ St. Jerome ที่โต๊ะซึ่งมีแว่นตาห้อยอยู่ ด้วยเหตุนี้ นักบุญเจอโรมจึงกลายเป็นนักบุญอุปถัมภ์ของสมาคมผู้สร้างปรากฏการณ์ แว่นตายุคแรกสุดมีเลนส์นูนเพื่อช่วยในการสายตายาว เลนส์เว้าสำหรับสายตาสั้นหรือสายตาสั้นปรากฏให้เห็นเป็นครั้งแรกในภาพวาดของ Pope Leo X ที่วาดโดย Raphael ในปี 1517