การเฝ้าระวัง ตัวอย่าง N. gonorrhoeae ในสหรัฐอเมริกาแสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์ของไอโซเลทที่มีcefixime MICs เพิ่มขึ้น (≥0.25 mcg/mL) เพิ่มขึ้นจาก 0.1 เปอร์เซ็นต์ในปี 2549 เป็น 1.4 เปอร์เซ็นต์ในปี 2553 เริ่มลดลงในปี 2558 และเป็น 0.3 เปอร์เซ็นต์ในปี 2563ในบรรดา 23 ประเทศในยุโรปที่รายงานเกี่ยวกับความไวต่อเซฟิกซิมในโครงการเฝ้าระวังการติดเชื้อ Gonococcal ขององค์การอนามัยโลก (GASP) มี 4 ประเทศ (เบลเยียม เดนมาร์ก กรีซ และนอร์เวย์) รายงาน โรคหนองใน อัตราการดื้อยาที่ ≥5 เปอร์เซ็นต์  แม้ว่าจะไม่มีการยืนยันความล้มเหลวในการรักษาด้วย cefixime ในสหรัฐอเมริกา ณ ปี 2020 แต่มีรายงานความล้มเหลวดังกล่าวในแคนาดา ยุโรป และญี่ปุ่น นอกจากนี้ ในการศึกษาย้อนหลังของผู้ป่วยที่รักษาการติด เชื้อ N. gonorrhoeaeที่ยืนยันการเพาะเชื้อด้วย cefixime 400 มก. เพียงครั้งเดียวที่คลินิกในแคนาดา ผู้ป่วย 13 คนจาก 133 คนที่กลับมารับการทดสอบการรักษากลับมีผลเพาะเชื้ออีกครั้ง และเก้าคน ( ร้อยละ 6.8) ถือว่าการรักษาล้มเหลวสำหรับตำแหน่งของการติดเชื้อ ความล้มเหลวทางคลินิกเกิดขึ้นในท่อปัสสาวะ 4 ใน 76 แห่ง คอหอย 2 ใน 7 แห่ง และการติดเชื้อในทวารหนัก 3 ใน 39 แห่ง (ร้อยละ 5.3, 28.6 และ 7.7 ตามลำดับ) แม้ว่าความเป็นไปได้ที่บางกรณีเหล่านี้แสดงถึงการติดเชื้อซ้ำแทนความล้มเหลวของการรักษานั้นไม่สามารถแยกออกได้อย่างแน่นอน แต่ข้อมูลเหล่านี้เน้นย้ำถึงความกังวลที่เพิ่มขึ้นของความไม่เพียงพอของ cefixime สำหรับการติดเชื้อ gonococcal