ในการศึกษานี้ เราตรวจสอบว่าอนุภาคละเอียดที่ได้มาจากการเผามูลสัตว์ของเชื้อเพลิงชีวภาพยังแสดงกิจกรรมออกซิเดชั่นภายในระดับสูงเมื่อเทียบกับการจราจรและ PM ที่ได้มาจากอุตสาหกรรมหรือไม่ เราต้องการตรวจสอบสมมติฐานที่ว่าผลกระทบต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับ PM ที่ได้จากเชื้อเพลิงชีวภาพนั้นไม่ได้เป็นเพียงหน้าที่ของความเข้มข้น อินเดีย ของการสัมผัสที่สูงเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะส่วนประกอบที่ใช้งานรีดอกซ์ในปริมาณสูง มีการเสนอว่าความสามารถของอนุภาคที่หายใจเข้าไปเพื่อกระตุ้นการอักเสบและการบาดเจ็บในปอด รวมทั้งในระบบ อาจเกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำให้เกิดความเครียดออกซิเดชัน ในกระบวนทัศน์การทำงานนี้ อนุภาคที่สูดเข้าไปจะสร้างความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันผ่านเส้นทางที่เกี่ยวข้องกันสามทาง ทางแรก โดยการนำสิ่งมีชีวิตที่ออกซิไดซ์เข้าสู่ปอดโดยตรง เช่น โลหะทรานซิชันที่ออกฤทธิ์รีดอกซ์ [16] หรือควิโนน [19] ที่ดูดซึมเข้าสู่พื้นผิวของพวกมัน ประการที่สอง โดยการแนะนำ PAHs ที่ดูดซับพื้นผิวที่สามารถผ่านการเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพในร่างกายเป็นสายพันธุ์ quinones ผ่านการกระทำของ cytochrome P450, epoxide hydrolase และเส้นทางการล้างพิษของ dihydrodial dehydrogenase และสุดท้ายโดยการกระตุ้นเซลล์อักเสบให้เกิดการระเบิดออกซิเดชัน ในกรณีสุดท้ายนี้ การกระตุ้นเซลล์อักเสบอาจถูกกระตุ้นโดยเอนโดท็อกซินบนพื้นผิวของอนุภาคที่หายใจเข้าไป