แม้ว่า Johann Heinrich MädlerและWilhelm Beerจะจดจำการทำแผนที่ดวงจันทร์ได้ดีกว่า พวกเขาเริ่มต้นด้วยการพิสูจน์ว่าลักษณะพื้นผิวของดาวอังคารส่วนใหญ่เป็นแบบถาวรและกำหนดระยะเวลาการหมุนรอบตัวเองของดาวเคราะห์ได้แม่นยำกว่า ในปี พ.ศ. 2383 Mädler ได้รวมการสังเกตการณ์เป็นเวลา 10 ปีและสร้างแผนที่แรกของดาวอังคาร คุณลักษณะบนดาวอังคารได้รับการตั้งชื่อจากแหล่งที่มาต่างๆ คุณสมบัติ Albedoได้รับการตั้งชื่อตามตำนานคลาสสิก หลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่กว่า 50 กม. ได้รับการตั้งชื่อตามนักวิทยาศาสตร์และนักเขียนผู้ล่วงลับ และคนอื่นๆ ที่มีส่วนร่วมในการศึกษาดาวอังคาร หลุมอุกกาบาตขนาดเล็กกว่าได้รับการตั้งชื่อตามเมืองและหมู่บ้านต่างๆ ในโลกที่มีประชากรน้อยกว่า 100,000 คน หุบเขาขนาดใหญ่ได้รับการตั้งชื่อตามคำว่า ดาวอังคาร หรือ "ดาว" ในภาษาต่างๆ หุบเขาเล็ก ๆ ตั้งชื่อตามแม่น้ำ คุณลักษณะ อัลเบโดขนาดใหญ่ยังคงรักษาชื่อเก่าไว้หลายชื่อ แต่มักได้รับการปรับปรุงเพื่อแสดงถึงความรู้ใหม่เกี่ยวกับธรรมชาติของคุณลักษณะ ตัวอย่างเช่นNix Olympica (หิมะแห่งโอลิมปัส) กลายเป็นOlympus Mons (ภูเขาโอลิมปัส) พื้นผิวของดาวอังคารเมื่อมองจากโลกแบ่งออกเป็นสองประเภท โดยมีอัลเบโดที่แตกต่างกัน ที่ราบสีซีดกว่าที่ปกคลุมด้วยฝุ่นและทรายที่อุดมด้วยออกไซด์ของเหล็กสีแดง ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าเป็น "ทวีป" ของดาวอังคาร และมีชื่อเรียกเช่นArabia Terra ( ดินแดนแห่งอาระเบีย ) หรือAmazonis Planitia ( ที่ราบอเมซอน ) ลักษณะที่มืดคิดว่าเป็นทะเลเพราะฉะนั้นชื่อของมันMare Erythraeum, Mare Sirenum และAurorae Sinus . ลักษณะมืดที่ใหญ่ที่สุดที่มองเห็นจากโลกคือSyrtis Major Planum [68]แผ่นน้ำแข็งถาวรขั้วโลกเหนือชื่อPlanum Boreum ฝาด้านใต้เรียกว่าPlanum Australe