นี่ไม่ได้หมายความว่าก่อนศตวรรษที่ 19 เด็ก ๆ ไม่มีความสุข หรือผู้ใหญ่ไม่เคยสนุกกับการมีปฏิสัมพันธ์กับลูกหลานอย่างไม่เป็นทางการมากนัก การถกเถียงทางประวัติศาสตร์จำนวนมากเตือนให้ระวังมุมมองที่มืดมนเกินไป ความต้องการในการทำงานไม่ได้เข้มข้นเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กเล็ก และมีโอกาสที่ไม่เป็นทางการสำหรับความสนุกสนานและโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานเทศกาลของหมู่บ้าน ทำให้ ความสุข เยาวชนมีพื้นที่สำหรับเล่นตลกและจี้ แต่สิ่งนี้ไม่มีคุณสมบัติอย่างจริงจังที่จะอ้างว่าขาดความคิดที่เป็นระบบมากขึ้นในการเชื่อมโยงวัยเด็กกับความสุข ในบริบทของอเมริกาในยุคอาณานิคม สถานการณ์โดยทั่วไปเลวร้ายลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในนิวอิงแลนด์ จากความมุ่งมั่นของโปรเตสแตนต์ที่หนักแน่นต่อแนวคิดเรื่องบาปดั้งเดิม มีผู้ใหญ่กี่คนที่มองเด็กที่แท้จริงผ่านเลนส์ที่รุนแรงนี้ยากที่จะระบุได้ แม้ว่ามันจะเชื่อมโยงกับการฝึกวินัยที่รุนแรงในห้องเรียนและในโบสถ์ก็ตาม แต่แม้ว่าเยาวชนจะไม่ได้ถูกมองว่าเป็นคนบาปที่ต้องได้รับการชดใช้ แต่ความเชื่อของนิกายโปรเตสแตนต์ก็ขัดแย้งกับแนวคิดเรื่องวัยเด็กที่มีความสุขอย่างแน่นอน แท้จริงแล้วมีงานวิจัยหลายชิ้นที่ชี้ว่าแม้ในผู้ใหญ่ การเน้นระดับความเศร้าโศกก็ถูกกระตุ้นแม้กระทั่งในผู้ใหญ่จนถึงศตวรรษที่ 18